داروی انسولین چیست؟ موارد مصرف، نحوه مصرف و تداخلات دارویی
انسولین، هورمونی ضروری در بدن ماست که نقش کلیدی در تنظیم قند خون و تبدیل غذا به انرژی ایفا میکند. برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان که با دیابت زندگی می‌کنند، ناتوانی بدن در تولید یا استفاده موثر از این هورمون، یک چالش جدی برای سلامتی است. داروی انسولین، که یک دستاورد بزرگ در علم پزشکی محسوب میشود، به عنوان یک درمان جایگزین و نجات‌بخش برای دیابت عمل میکند.
این مقاله از دارو دات کام، یک راهنمای جامع برای شناخت داروی انسولین است؛ از مکانیسم اثر و انواع مختلف آن گرفته تا جزئیات ضروری مربوط به نحوه مصرف، عوارض جانبی و نکات مهم در مدیریت درمان با انسولین.
مقدمه و شناخت انسولین
نام تجاری
انسولین‌های سریع الاثر:
- انسولین لیسپرو (Lispro) با نام تجاری هومالوگ (Humalog)
- انسولین آسپارت (Aspart) با نام تجاری نوورپید (Novorapid)
- انسولین گلولیزین (Glulisine) با نام تجاری اپیدرا (Apidra)
انسولین‌های کوتاه اثر
- انسولین رگولار (Regular) با نام تجاری همولین آر (Humulin R)
انسولین‌های متوسط الاثر
- انسولین ایزوفان (NPH/Isophane) با نام تجاری همولین ان (Humulin N)
انسولین‌های طولانی اثر
- انسولین گلارژین (Glargine) با نام تجاری لانتوس (Lantus) / توجئو (Toujeo)
- انسولین دتمیر (Detemir) با نام تجاری لومیر (Levemir)
- انسولین دگلودک (Degludec) با نام تجاری ترسیبا (Tresiba)
در ادامه، اطلاعات مهمی درباره این دارو ارائه شده است:
- دسته‌بندی دارویی (کلاس دارویی): هورمون پانکراسی – داروی ضددیابت
- نحوه مصرف: عمدتاً به صورت تزریق زیرجلدی (زیر پوستی)
- مکانیسم اثر: کاهش سطح قند خون از طریق
تسهیل ورود گلوکز (قند) به درون سلول ها و تحریک برداشت گلوکز خون توسط کبد.
داروی انسولین چیست؟
انسولین یک هورمون طبیعی است که توسط سلول های بتا در پانکراس (لوزالمعده) ساخته میشود و برای تولید انرژی از غذا و مدیریت سطح قند خون ضروری است.
انسولین دارویی است که در آزمایشگاه برای کنترل قند خون بالا در بیماران دیابت نوع 1 و 2 ساخته میشود. در این بیماران یا پانکراس به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کند یا نمی‌تواند از آن برای وارد کردن گلوکز به درون سلول‌ها استفاده کند.
داروهای مرتبط/مشابه داروی انسولین
داروهای مطرح در درمان دیابت نوع 2:
- متفورمین (Metformin)
- گلی‌بن‌کلامید (Glibenclamide) و گلی‌کلازید (Gliclazide)
- پیوگلیتازون (Pioglitazone)
- آکاربوز (Acarbose)
- رپاگلینید (Repaglinide)
- امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) و داپاگلیفلوزین (Dapagliflozin)
- لیراگلوتاید (Liraglutide)
- سیتاگلیپتین (Sitagliptin) و لیناگلیپتین (Linagliptin)
نکات کلیدی انسولین
- دوز انسولین برای هر فرد منحصر به فرد است و بر اساس سن، وزن، جنسیت، نوع دیابت، سطح فعالیت و رژیم غذایی توسط پزشک تعیین میشود.
- شایع‌ترین عارضه جانبی انسولین، افت قند خون (هیپوگلیسمی) است که حتما باید نحوه مدیریت آن را آموخت.
- نحوه نگهداری صحیح انسولین (در یخچال قبل از باز شدن) برای حفظ اثربخشی آن بسیار مهم است.
- انسولین قبل از باز شدن، باید در یخچال (دمای 2 تا 8 درجه سانتی‌گراد) نگهداری شود. هرگز آن را در فریزر قرار ندهید، زیرا یخ‌زدگی آن را خراب میکند.
- انسولین در حال مصرف (باز شده) را باید در دمای اتاق (زیر 30 درجه سانتی‌گراد) و دور از نور و گرمای مستقیم نگهداری کرد. ویال یا قلم باز شده معمولاً پس از 28 تا 30 روز باید دور انداخته شود، حتی اگر هنوز انسولین در آن باقی مانده باشد.
- پس از خارج کردن قلم انسولین از یخچال، آن را برای چند دقیقه در دمای اتاق قرار دهید تا با محیط هم دما شود. این کار به کاهش درد هنگام تزریق خیلی کمک میکند.
- در دوران بارداري و شيردهي ممكن است نياز به انسولين تغيير كند.
- در كودكان قبل از سن بلوغ و افراد مسن خطر افت قند خون بيشتر است.
- سرنگ مناسب براي تعيين مقدار مصرف دقيق انسولين بايد انتخاب شود و در تزريقات مکرر محل تزريق تغيير داده شود.
- با تغيير رژيم غذايي، فعاليت بدني يا بيماري نياز به انسولين تغيير می کند.
چه کسانی می‌توانند داروی انسولین مصرف کنند؟
- افراد مبتلا به دیابت نوع 1 که بدن شان قادر به تولید انسولین نیست.
- افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ که با تغییر سبک زندگی و مصرف داروهای خوراکی، قند خون شان به خوبی کنترل نمی‌شود.
- زنان مبتلا به دیابت بارداری که قند خون شان با رژیم غذایی و ورزش کنترل نمی‌شود.
- در شرایط اورژانسی پزشکی مانند کتواسیدوز دیابتی
چه کسانی ممکن است نتوانند داروی انسولین مصرف کنند؟
- افرادی که در وضعیت هیپوگلیسمی (افت قند خون) هستند: تزریق انسولین در این حالت میتواند بسیار خطرناک باشد.
- افراد با حساسیت شدید به انسولین یا هر یک از اجزای آن: اگرچه نادر است، اما واکنش‌های آلرژیک شدید ممکن است رخ دهد.
- بیماران با نارسایی کلیوی یا کبدی: این بیماران ممکن است به دوزهای متفاوتی از انسولین نیاز داشته باشند و باید به دقت تحت نظر باشند.
نحوه و زمان مصرف داروی انسولین
مقدار مصرف انسولین
دوز انسولین کاملاً وابسته به فرد است و باید بر اساس نیازهای متابولیک، نتایج سنجش قند خون و اهداف کنترل قند خون هر بیمار تنظیم شود. عواملی مانند سن، رژیم غذایی، سطح فعالیت بدنی و نوع دیابت بر میزان دوز تاثیرگذار هستند
تغییرات در دوز مصرفی داروی انسولین
دوز انسولین ممکن است در شرایطی مانند بارداری، شیردهی، بیماری، استرس عاطفی، جراحی، تغییر در سطح فعالیت بدنی یا رژیم غذایی، و همچنین در صورت وجود نارسایی کلیوی یا کبدی نیاز به تنظیم داشته باشد.
نحوه مصرف داروی انسولین
روش تزریق قلم انسولین
- تزریق با قلم انسولین معمولاً دردناک نیست. سوزن‌های آن بسیار کوچک و نازک هستند، زیرا انسولین فقط به لایه چربی زیر پوست تزریق میشود.
مراحل تزریق
- دست‌های خود را بشویید.
- محل تزریق انسولین ضد عفونی کنید (پد الکلی) (محل تزریق: قسمت خارجی ران، بازو، اطراف ناف) ترجیحا هر بار محل تزریق را تغییر دهید.
- درپوش را بردارید و سر سوزن به صورت چرخشی نصب کنید.
- درجه تنظیم دوز را روی 2 واحد قرار دهید، قلم را رو به بالا نگه دارید و دکمه تزریق (پیستون) را فشار دهید تا یک قطره انسولین از نوک سوزن خارج شود. (جهت تخلیه حباب). اگر انسولینی خارج نشد، این مرحله را دوباره تکرار کنید. اگر مشکل برطرف نشد، سوزن را تعویض کنید.
- درجه قلم را بچرخانید تا روی عدد دوز تجویز شده قرار بگیرد.
- به حالت نیشگون مانند، ناحیه ضدعفونی شده را بگیرید و سوزن انسولین را با زاویه 90 درجه وارد پوست کنید.
- پیستون قلم را به آرامی تا انتها فشار دهید و سپس قلم را برای 10 ثانیه در همان حالت نگه دارید تا مطمئن شوید تمام دوز انسولین تزریق شده است.
- قلم را از پوست خود خارج کنید، سوزن استفاده شده را با احتیاط جدا کرده و آن را در سیفتی باکس (ظرف مخصوص وسایل تیز و برنده) بیندازید. سپس درپوش قلم را دوباره روی آن بگذارید. (البته هر سوزن حداکثر تا 2 بار قابل استفاده است)
- محل تزریق را ضدعفونی کنید.
- انسولین را در قسمت درب یخچال قرار دهید و در صورتی که در دمای اتاق قرار دهید تا 28 روز قابلیت نگهداری دارد. بعد از هر بار تزریق، قلم بطور خودکار به حالت اولیه برگشته و عدد صفر نمایش داده میشود.
در مورد انسولین نوومیکس، قبل از استفاده، آن را بین دو دست حرکت دهید تا با دست شما هم دما شود و کریستال های تشکیل شده در هنگام تزریق منجر به درد نشود.
تغییر دادن محل تزریق بسیار مهم است زیرا از ایجاد توده‌های چربی زیر پوست (عارضه‌ای به نام لیپوهیپرتروفی) جلوگیری میکند. این توده‌ها معمولاً بی‌خطر هستند، اما مشکل اینجاست که اگر در این نواحی تزریق کنید، انسولین با سرعت یکنواختی جذب نمی‌شود و این موضوع میتواند باعث نوسان و به‌هم‌ریختگی سطح قند خون شما شود.
مدت زمان مصرف داروی انسولین
در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، درمان با انسولین مادام‌العمر است. برای سایر انواع دیابت، مدت زمان مصرف به تشخیص پزشک و وضعیت کنترل قند خون بیمار بستگی دارد.
اگر برای درمان دیابت بارداری انسولین مصرف می‌کنید، معمولاً امکان قطع آن پس از به دنیا آمدن نوزاد وجود دارد؛ زیرا این عارضه اغلب بعد از زایمان برطرف میشود. هرچند تشخیص این موضوع با پزشک است و بیمار به هیچ وجه نباید دوز تجویزی انسولین را تغییر داده یا مصرف آن را متوقف کند.
اگر فراموش کردید که داروی انسولین را مصرف کنید؟
مصرف ناکافی انسولین، خطر افزایش قند خون (هایپرگلیسمی) و عوارض بلندمدت دیابت را بالا می‌برد.
در صورت فراموشی دوز انسولین سریع‌الاثر و کوتاه اثر:
- اگر فراموش کردید انسولین خود را قبل از غذا تزریق کنید و غذای خود را میل کرده‌اید، تزریق یک دوز پایین تر یا یک دوز اصلاحی (correction dose) را در نظر بگیرید، یا برای دریافت راهنمایی با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر تزریق دوز انسولین متوسط‌الاثر و طولانی اثر:
- اگر تزریق دوز انسولین خود را فراموش کردید و ظرف 2 ساعت از زمان مقرر به یاد آوردید، معمولاً میتوانید دوز معمول خود را به محض به یاد آوردن، تزریق کنید. اما توجه داشته باشید که در این حالت، انسولین دیرتر از زمان عادی در بدن شما اثر خواهد بود و این موضوع ممکن است احتمال افت قند خون (هیپوگلیسمی) را افزایش دهد.
- اگر بیش از 2 ساعت از زمان تزریق گذشته و مطمئن نیستید چه کاری باید انجام دهید، با پزشک خود تماس بگیرید. پیش از تماس، سطح قند خون خود را اندازه‌گیری کنید، زیرا این اطلاعات به آن‌ها در ارائه مشاوره بهتر کمک میکند. طی 24 ساعت آینده، مراقب هرگونه علائم افزایش یا کاهش قند خون باشید و سطح قند خون خود را بیشتر از حد معمول پایش کنید. در صورت وجود هرگونه نگرانی، با پزشک یا پرستار دیابت خود تماس بگیرید.
هشدار مهم: هرگز برای جبران دوز فراموش‌شده، 2 دوز را همزمان تزریق نکنید.
اگر اغلب دوزهای خود را فراموش می‌کنید، تنظیم یک زنگ هشدار میتواند مفید باشد. همچنین میتوانید از پزشک خود یا داروسازان برای یافتن راهکارهای دیگر جهت به خاطر سپردن زمان مصرف انسولین کمک بگیرید.
اگر بیش از حد داروی انسولین مصرف کردید؟
مصرف بیش از حد انسولین میتواند باعث کاهش شدید قند خون و بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) شود. شرایط زیر نیز میتواند منجر به هیپوگلیسمی شود:
- حذف یا به تاخیر انداختن وعده‌های غذایی یا مصرف ناکافی کربوهیدرات.
- انجام فعالیت ورزشی سنگین بدون مصرف کربوهیدرات کافی یا بدون کاهش دوز انسولین.
- مصرف الکل، به ویژه پس از حذف یک وعده غذایی.
علائم هیپوگلیسمی (افت قند خون)
علائم افت قند خون عبارتند از:
- تعریق
- لرزش بدن
- اضطراب، گیجی یا اختلال در تمرکز
- افزایش ضربان قلب (تپش قلب)
- گزگز شدن لب‌ها
- تغییرات در بینایی مانند تاری دید
- احساس سرگیجه
- احساس گرسنگی
- رنگ‌پریدگی غیرعادی پوست
افت قند خون در هنگام خواب نیز ممکن است رخ دهد. در این صورت، ممکن است شب‌ها با حالتی عرق‌کرده و گیج از خواب بیدار شوید، یا صبح روز بعد احساس خستگی یا سردرد داشته باشید. اگر فکر می‌کنید دچار افت قند شبانه می‌شوید، حتما با پزشک معالج خود خود صحبت کنید.
درمان هیپوگلیسمی
در صورت بروز علائم بالا، طبق دستورالعمل‌هایی که برای درمان آن به شما داده شده است، عمل کنید:
1. مصرف کربوهیدرات سریع‌جذب
یک نوشیدنی یا میان‌وعده شیرین میل کنید. مانند یک لیوان کوچک آبمیوه یا شکلات یا چند عدد قرص گلوکز
2. بررسی مجدد
پس از 10 تا 15 دقیقه، قند خون خود را اندازه‌گیری کنید. اگر بهبود یافته بود و احساس بهتری داشتید، به مرحله 3 بروید. اگر هنوز پایین بود، یک نوبت دیگر نوشیدنی یا میان‌وعده شیرین مصرف کرده و 10 دقیقه بعد مجدداً قند خون را چک کنید.
3. تثبیت قند خون
هنگامی که سطح گلوکز خون شما به بالای 4 میلی مول در لیتر بازگشت، یک کربوهیدرات نشاسته‌ای دیر جذب مانند یک ساندویچ یا چند عدد بیسکویت میل کنید تا از افت مجدد قند جلوگیری شود. اگر زمان وعده غذایی بعدی‌تان نزدیک است، آن را مصرف کنید.
پس از بهبودی کامل و بازگشت قند خون به سطح کنترل‌شده، میتوانید درمان با انسولین را از سر بگیرید.
اطلاعات مهم:
- همیشه قرص گلوکز یا میان‌وعده‌های حاوی قند بالا را برای مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.
- اگر بیش از حد انسولین تزریق کرده‌اید، حتی اگر علائمی ندارید، از رانندگی، دوچرخه‌سواری یا کار با ماشین‌آلات خودداری کنید. در صورت وقوع هایپوگلایسمی حداقل تا 45 دقیقه پس از بهبودی کامل رانندگی نکنید.
- در صورت مصرف بیش از حد انسولین، سعی کنید فردی در کنار شما حضور داشته باشد.
هشدار مهم: هیپوگلیسمی شدید
اگر قند خون شما به شدت پایین بیاید، ممکن است دچار خواب‌آلودگی یا بیهوشی شوید. اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستانتان می‌دانند در این شرایط چه کاری باید انجام دهند؛ از جمله نحوه تزریق گلوکاگون و زمان تماس با اورژانس (115).
عوارض جانبی داروی انسولین
عوارض جانبی رایج داروی انسولین
- هیپوگلیسمی (افت قند خون) شایع‌ترین عارضه جانبی است.
- واکنش در محل تزریق مانند قرمزی، تورم و خارش.
- تغییرات پوستی در محل تزریق (لیپودیستروفی): ایجاد توده‌های چربی یا فرورفتگی در پوست.
- افزایش وزن
عوارض جانبی جدی داروی انسولین
- هیپوگلیسمی شدید: افت شدید قند خون که میتواند منجر به تشنج و کما شود.
- هیپوکالمی (کاهش پتاسیم خون): انسولین میتواند باعث جابجایی پتاسیم از فضای خارج سلولی به داخل سلول‌ها شود و منجر به کاهش سطح پتاسیم خون گرد.
اگر موارد زیر را داشتید، همین حالا با ۱۱۵ تماس بگیرید:
واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) به انسولین نادر است اما ممکن است رخ دهد. علائم آن شامل بثورات پوستی همراه با خارش، قرمزی و تورم، خس‌خس سینه، و تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو است که میتواند باعث مشکل در تنفس شود. مصرف بیش از حد انسولین و مشاهده علائم هیپوگلیسمی شدید مانند تشنج یا از دست دادن هوشیاری
عوارض جانبی طولانی مدت داروی انسولین
شایع‌ترین عارضه جانبی طولانی مدت، لیپودیستروفی (تجمع چربی یا تحلیل رفتن آن) در اثر تزریق مکرر است که با تغییر چرخشی محل تزریق می‌توان از آن جلوگیری کرد. افزایش وزن نیز میتواند در طولانی مدت رخ دهد.
بارداری، شیردهی و باروری در هنگام مصرف داروی انسولین
داروی انسولین و بارداری
- مصرف انسولین در دوران بارداری ایمن و اغلب ضروری است.
- انسولین از جفت عبور نمی‌کند و به جنین نمی‌رسد.
- کنترل دقیق قند خون با انسولین برای سلامت مادر و جنین و جلوگیری از عوارض بارداری حیاتی است.
- نیاز به انسولین معمولاً در طول بارداری تغییر میکند و باید تحت نظر پزشک تنظیم شود
داروی انسولین و شیردهی
مصرف انسولین در دوران شیردهی بی‌خطر است. انسولین به شیر مادر منتقل نمی‌شود و به نوزاد آسیبی نمی‌رساند. ممکن است نیاز مادر به انسولین در دوران شیردهی کاهش یابد، بنابراین تنظیم دوز ضروری است.
داروی انسولین و باروری (کسانی که قصد بارداری دارند)
برای زنانی که قصد بارداری دارند، کنترل مناسب قند خون قبل از باردار شدن و در طول بارداری برای داشتن یک بارداری و نوزاد سالم بسیار مهم است. انسولین بر باروری زنان یا مردان تاثیری ندارد.
مصرف داروی انسولین با سایر داروها
احتیاط مصرف انسولین با سایر داروها
برخی داروها می‌توانند سطح گلوکز خون را افزایش دهند و برخی دیگر می‌توانند آن را کاهش دهند. در صورت شروع یا قطع مصرف این داروها، ممکن است نیاز به تنظیم دوز انسولین باشد. همیشه قبل از شروع یا قطع هر دارویی، حتماً با پزشک خود صحبت کنید.
داروهایی که می‌توانند سطح گلوکز خون را کاهش دهند:
- سایر داروهای مورد استفاده در درمان دیابت، مانند: متفورمین، داپاگلیفلوزین، امپاگلیفلوزین، پیوگلیتازون، گلی‌کلازید، گلی‌مپیراید، لیناگلیپتین، سیتاگلیپتین، سما گلوتاید، لیراگلوتاید و …
- بعضی از داروهای فشار خون و قلب (مثل انالاپریل و لیزینوپریل)
- استروئیدهای آنابولیک (مثل تستوسترون)
- داروهای «بتا بلاکر» (مثل پروپرانولول، متوپرولول، آتنولول و…) که برای فشار خون و مشکلات قلبی استفاده می‌شوند، دو اثر بر قندخون میگذارند؛ هم قند خون را پایین می‌آورند و هم باعث می‌شوند شما علائم افت قند را به خوبی حس نکنید. پس اگر از این داروها استفاده می‌کنید، باید با دقت بیشتری قند خون تان را چک کنید.
- کروم: عنصر cr+3 در مکمل های دارویی کروم میتواند قدرت انسولین رو بالاتر ببرد.
داروهایی که می‌توانند سطح گلوکز خون را افزایش دهند:
- دیورتیک‌های تیازیدی (داروهای ادرارآور) مانند هیدروکلروتیازید که برای درمان فشار خون بالا و تجمع مایعات در بدن استفاده می‌شوند.
- قرص‌ها و تزریق‌های استروئیدی مانند دگزامتازون، پردنیزولون یا هیدروکورتیزون که برای درمان بیماری‌های التهابی و آلرژی‌ها به کار می‌روند؛ (کرم‌های استروئیدی موضعی معمولاً تأثیری بر قند خون ندارند).
- لووتیروکسین (جهت درمان کم کاری تیروئید)
- قرص‌های ضدبارداری
توجه: شاید با تبلیغات زیادی در مورد داروهای گیاهی برای کنترل دیابت مواجه شوید. بعضی از آن‌ها واقعاً قند خون را پایین می‌آورند. اما اگر انسولین استفاده می کنید، هرگز بدون اجازه پزشک یا داروساز یک داروی گیاهی را شروع یا قطع نکنید.
نمی‌توان با قطعیت ادعا کرد مصرف داروهای گیاهی و مکمل‌ها همراه با انسولین بی‌خطر است. این محصولات به شیوه‌ای مشابه داروهای شیمیایی یا تجویزی مورد آزمایش و مطالعه قرار نمی‌گیرند و اثر متقابل آن‌ها بر سایر داروها نیز عموماً بررسی نمی‌شود.
لذا اگر هر یک از دارو های بالا یا هر داروی دیگری، از جمله داروهای گیاهی، ویتامین‌ها یا مکمل‌ها استفاده می‌کنید، حتماً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید تا از خطر تداخلات احتمالی مصون بمانید.
اسامی تجاری موجود در ایران
انسولین لیسپرو (Lispro):
- هومالوگ (Humalog)
- انسولین آسپارت (Aspart):
- نوورپید (Novorapid)
- نوومیکس (Novomix)
- ویتاسپالن میکس (Vitaspalen MIX)
- رپیدسولین (Rapidsulin)
انسولین گلولیزین (Glulisine):
- اپیدرا (Apidra)
انسولین رگولار (Regular):
- همولین آر (Humulin R)
- اکتراپید (Actrapid)
- هایسولین آر (Hisulin R)
- لانسولین آر (Lansulin R)
- رونولین آر (Ronulin R)
- ویتاسولین آر (Vitasulin R)
انسولین ایزوفان (NPH/Isophane):
- همولین ان (Humulin N)
- لانسولین ان (Lansulin N)
- رونولین ان (Ronulin N)
- ویتاسولین ان (Vitasulin N)
- هایسولین ان (Hisulin N)
- انسولاتارد (Insulatard)
انسولین گلارژین (Glargine):
- لانتوس (Lantus)
- توجئو (Toujeo)
- گیلاوا (Gylava)
- گلاین (Glaine)
- گلارین (Glarin)
- پینگسولین (Pingsulin)
- بازالین (Basalin)
- سولیکوآ (Soliqua)
- باساگلار (Basaglar)
- ولوی (Valvey)
انسولین دتمیر (Detemir):
- لومیر (Levemir)
انسولین دگلودک (Degludec):
- ترسیبا (Tresiba)
- ترسیبا فلکس پن (Tresiba Flexpen)
- انسولین (دگلودک + آسپارت): رایزودگ (Ryzodeg)
شرایط نگهداری داروی انسولین
انسولین قبل از باز شدن، باید در یخچال (دمای 2 تا 8 درجه سانتی‌گراد) نگهداری شود. هرگز آن را در فریزر قرار ندهید، زیرا یخ‌زدگی آن را خراب میکند.
انسولین در حال مصرف (باز شده) را باید در دمای اتاق (زیر 30 درجه سانتی‌گراد) و دور از نور و گرمای مستقیم نگهداری کرد. ویال یا قلم باز شده معمولاً پس از 28 تا 30 روز باید دور انداخته شود، حتی اگر هنوز انسولین در آن باقی مانده باشد.
نحوه محاسبه زمان اتمام هر قلم انسولین
قلم انسولین من چند روز دیگر تمام میشود؟
بسیاری از بیماران مصرف کننده انسولین به علت سهمیه‌ای شدن این دارو، درباره زمان مراجعه بعدی شون به داروخانه ابهام دارند. برای اینکه بدانید هر قلم انسولین برای چند روز کافی است، محاسبه بسیار ساده است.
- مقدار مصرف روزانه خود را حساب کنید: تمام واحدهایی که در طول یک روز تزریق می‌کنید را با هم جمع کنید.
- هر قلم انسولین ۳ سی سی است (100U/ml)؛ یعنی 300 واحد.
پس کافی است عدد 300 را بر مقدار مصرف روزانه خود تقسیم کنید.
فرمول محاسبه:
۳۰۰ ÷ (مجموع تزریق روزانه شما) = تعداد روزی که قلم شما دوام می‌آورد.
مثال:
بیماری که روزی ۳ بار و هر بار ۲۰ واحد تزریق میکند:
مجموع تزریق روزانه: ۲۰ + ۲۰ + ۲۰ = ۶۰ واحد
محاسبه: ۳۰۰ ÷ ۶۰ = ۵ روز
بنابراین، هر قلم برای این بیمار ۵ روز کافی است.
یافتن داروهای کمیاب یا انواع انسولین‌ها
- اپلیکیشن تی تک (TTAC) را روی تلفن همراه خود نصب کرده و در آن ثبت نام کنید.
- نام داروی مد نظر خود را داخل اپلیکیشن جست و جو کنید.
- علاوه بر این باید دقت کنید که کدام داروخانه تا چه زمانی فروش داشته است. بعد از تماس با داروخانه و اطمینان از موجودی میتوانید مراجعه کنید.
توصیه‌ای از تیم دارو دات کام به شما
حتماً سر وقت به تمام نوبت‌های ویزیت پزشک و آزمایشگاه خود بروید. قند خون و آزمایش هموگلوبین A1c شما باید مرتباً چک شود تا معلوم شود بدن تان چقدر به دارو جواب داده است. دکترتان همچنین به شما یاد می‌دهد که چطور با گرفتن قند خون در خانه، تاثیر دارو را کنترل کنید. این راهنمایی‌ها را با دقت انجام دهید.
همیشه یک دستبند شناسایی مخصوص بیماران دیابتی همراه خود داشته باشید تا اگر اتفاق اورژانسی افتاد، مطمئن شوید که درمان درستی دریافت می‌کنید.
داروی خود را به هیچ‌کس دیگری ندهید. اگر سوالی درباره گرفتن مجدد دارو از روی نسخه دارید، از مسئول داروخانه بپرسید.
یک لیست از تمام داروها (چه با نسخه و چه بی‌نسخه)، ویتامین‌ها، مواد معدنی و مکمل‌های غذایی که مصرف می‌کنید، بنویسید. هر بار که نوبت پزشک دارید یا به مرکز درمانی مراجعه می‌کنید، این لیست را با خود ببرید. بهتر است این لیست را همیشه برای مواقع ضروری همراهتان داشته باشید
کنترل دیابت با انسولین، بیش از آنکه یک تجویز پزشکی باشد، یک مهارت مدیریتی است. این مهارت به فرد اجازه می‌دهد تا به جای واکنش نشان دادن به نوسانات قند خون، با آگاهی آن‌ها را پیش‌بینی و مدیریت کند.
بسیاری تصور می‌کنند انسولین به معنای پایان انعطاف در زندگی است، در حالی که واقعیت اغلب برعکس است؛ استفاده صحیح از انسولین میتواند آزادی عمل بیشتری در فعالیت‌های اجتماعی و حتی انتخاب‌های غذایی فراهم کند و بیمار از کیفیت زندگی بهتری برخوردار شود.
